Brodawki na szyi

Brodawczaki szyi są jednym z objawów choroby zakaźnej wywoływanej przez wirusa brodawczaka ludzkiego. Odnosi się do łagodnych form skóry.

Przyczyny brodawczaków na szyi

Istnieje jeden etiologiczny powód, dla którego brodawczaki zaczynają rosnąć na szyi lub w jakimkolwiek innym miejscu ludzkiego ciała - zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który należy do rodziny Papovaviridae. Istnieje ponad 100 serotypów tego patogennego czynnika, z których każdy jest odpowiedzialny za pojawienie się innego obrazu klinicznego choroby (brodawczaka, kłykciny, brodawki - te pojęcia są synonimami, różne nazwy są związane ze specyfiką lokalizacji na danym obszarze).

Głównymi drogami przenoszenia są kontakty z domem i narządami płciowymi (kłykciny okolicy odbytu). Wirus jest zdolny do penetracji skóry tylko w przypadku mikrouszkodzeń lub otwartych ran, w innych przypadkach nie jest w stanie przejść przez barierę ochronną skóry.

Informacje o patogenach

1. Ma wysoki stopień rozprzestrzeniania się niezależnie od płci (jednak częściej ujawnia się u kobiet niż u mężczyzn), wieku czy regionu (według niektórych źródeł 2/3 planety jest zarażone tym wirusem).
2. Zawiera dwuniciowy, skręcony pierścień DNA, który jest zdolny do integracji z ludzkim genomem.
3. Zakażenie niektórymi szczepami wiąże się z dużym ryzykiem rakotwórczości, zwłaszcza w przypadku trwałego urazu. Brodawczaki szyi są wywoływane przez nieonkogenne szczepy wirusa.
4. Wirus przechodzi przez dwa główne etapy procesu podziału. W pierwszym etapie występuje w formie episomalnej (wolnej), aw tym samym okresie następuje główny podział cząsteczki wirusa. Ta faza jest odwracalna (po leczeniu następuje długotrwała remisja). Na drugim - integracyjnym - etapie wirus zostaje wszczepiony do genomu komórki (pierwszy krok w kierunku degeneracji komórki i powstania nowotworu złośliwego). Pierwsza faza jest przejściowa i mija stosunkowo szybko, natomiast druga jest utajona i wyjaśnia istnienie nośników.
5. Zaatakowana jest podstawowa warstwa naskórka, w której wirus replikuje. W pozostałych warstwach patogen może przetrwać, ale nie może się dzielić. Zakładając, że wirus znajduje się w listku zarodkowym, gdy rośnie, normalne różnicowanie komórek we wszystkich warstwach tego obszaru jest zakłócone, zwłaszcza na poziomie warstwy kolczastej.
6. Ma skłonność do długotrwałego bezobjawowego przenoszenia w organizmie (od kilku miesięcy do roku). Rzadko można zidentyfikować konkretny moment infekcji - to jest powód, dla którego leczenie rozpoczyna się w okresie intensywnych objawów klinicznych, a nie przy pierwszych niejasnych objawach.
7. Aby zapobiec infekcjom, stosuje się szczepionki dwu- i czterowalentne, które są szczególnie skuteczne przeciwko najbardziej onkogennym szczepom 16 i 18.

Czynniki predysponujące

1. Brak higieny. Ponieważ wirus jest w stanie utrzymać żywotną aktywność w środowisku zewnętrznym przez długi czas, podczas odwiedzania miejsc publicznych (basen, łaźnia, siłownia) należy uważnie przestrzegać zasad higieny osobistej.
2. Urazowe uszkodzenia skóry. Aby wirus mógł wniknąć, wystarczą mikropęknięcia lub zadrapania na skórze (np. Spowodowane pocieraniem szyi kołnierzem koszuli).
3. Upośledzona funkcja układu odpornościowego. W przypadku niedoborów odporności o dowolnej genezie powstają sprzyjające warunki do rozwoju wszelkich infekcji. Na przykład częste przeziębienia i choroby zakaźne prowadzą do osłabienia układu odpornościowego i pojawienia się brodawczaków na skórze.
4. Samozakażenie podczas drapania skóry.
5. Systematyczne zaburzenie trybu życia (stres, brak aktywności fizycznej, niewłaściwa dieta). Czynniki te wpływają na pracę wszystkich procesów metabolicznych w organizmie i prowadzą do obniżenia funkcji barierowej skóry.
6. Czynniki środowiskowe wpływające na obniżenie odporności organizmu (hipotermia, nadmierna ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe).

Zewnętrzne objawy choroby

Brodawki szyjki macicy na zdjęciu wyglądają tak:

1. Narost najczęściej zlokalizowany jest na szerokiej podstawie i wystaje znacznie ponad powierzchnię skóry. Rzadziej podstawa brodawczaka jest reprezentowana przez cienką nogę (w tym przypadku formacja przyjmuje pozycję wiszącą). W drugiej opcji ryzyko kontuzji jest znacznie większe.
2. Granice edukacji są równe i wyraźne.
3. Kolor nie różni się od otaczającej skóry. W rzadkich przypadkach może być nieco jaśniejszy lub ciemniejszy niż sąsiednie tkanki.
4. Powierzchnia jest często równa, gładka. Czasami na szczycie brodawczaka możliwe są narośla, co powoduje żebrowanie jego powierzchni.
5. Średnica jest bardzo zróżnicowana - od 1-3 mm do kilku centymetrów (częściej występują brodawczaki o małej średnicy).
6. Umiejscowienie na dowolnym obszarze szyi (tył, bok przód). Czasami zaangażowana jest twarz.

Z reguły wzdłuż fałdów skórnych zlokalizowanych jest wiele zmian.

W bardzo rzadkich przypadkach brodawczaki na szyi mogą stać się złośliwe, to znaczy przerodzić się w guz skóry. Może to nastąpić w wyniku zakażenia onkogennym szczepem HPV.

Oznaki, które mogą wskazywać na złośliwą transformację, są następujące:

• zmiana koloru i niejednorodność (polimorfizm);
• zmiana granic (rozmycie, utrata definicji);
• pojawienie się asymetrii (podczas rysowania linii przez warunkowy środek formacji nie można uzyskać dwóch równych połówek);
• intensywny wzrost;
• krwawienie lub owrzodzenie (objaw niespecyficzny, ponieważ jest również charakterystyczny dla prostego uszkodzenia nowotworu);
• swędzenie, pieczenie, łuszczenie;
Powstają
• dropouty (małe formacje potomne wokół centralnej).

Pojawienie się takich objawów niekoniecznie musi oznaczać degenerację brodawczaka, ale oznacza, że ​​należy skonsultować się z lekarzem i poddać się diagnostyce różnicowej, aby dowiedzieć się, czy mówimy o pospolitym zapalonym pieprzyku, czy o raku skóry.

Jak pozbyć się brodawczaków na szyi

Leczenie brodawczaków na szyi przeprowadza się tylko w sposób złożony, z jednoczesnym wpływem na patologiczne ognisko na skórze i na sam patogen we krwi.

Istnieje kilka sposobów walki:

Metoda	Opis
Leki	Zastosowanie cytostatyków, immunomodulatorów ma na celu zahamowanie replikacji czynnika wirusowego w dotkniętym obszarze i zmniejszenie jego stężenia we krwi. Niektóre leki (keratolityki) są stosowane miejscowo bezpośrednio w celu zniszczenia wzrostu skóry (kauteryzacji i martwicy tkanek).
Metody fizyczne	Kriodestrukcja, laseroterapia, elektrokoagulacja. Mają na celu pozbycie się brodawczaków na szyi i innych częściach ciała. Metody te pozwalają przywrócić estetyczny wygląd otwartych przestrzeni i usunąć rezerwuar wirusa - sam nowotwór skóry, ale nie usuwają całkowicie wirusa z organizmu.
Terapia skojarzona	Łączy dwie poprzednie opcje i dlatego jest najbardziej efektywny.

Leczenie brodawczaków za pomocą domowych środków ludowych (na przykład sok z glistnika) jest nieskuteczne i często niebezpieczne, w każdym razie warunkiem wstępnym jest konsultacja z lekarzem.

Fizyczne metody niszczenia

Istnieje możliwość efektywnej redukcji formacji przy użyciu następujących metod fizycznych:

Metoda	Opis
Lokalne działanie z roztworami stężonych kwasów	1, 5% roztwór chloropropionianu cynku w 50% kwasie 2-chloropropionowym, mieszaninie kwasu azotowego, octowego, szczawiowego, mlekowego, trójwodzianu azotanu miedzi itp. Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie przez lekarza specjalistę (dermatologa, kosmetologa) zgodnie z zasadami chirurgii. . . Środek nakłada się punktowo szpatułką, aż kolor formacji zmieni się na jaśniejszy (jak tylko to nastąpi, dalsze nakładanie należy natychmiast przerwać). Aby uzyskać całkowite wyleczenie brodawczaka, należy średnio wykonać 1-2 zabiegi.
Elektrokoagulacja	Specjalnym nożem elektrycznym dokonuje się punktowego wycięcia formacji bez wpływu na leżące pod nią tkanki (wpływ na zdrowe komórki skóry jest minimalny). Metoda jest najwygodniejsza, gdy formacja ma długą łodygę i mały rozmiar.
Kriodestrukcja	Ognisko jest wystawione na działanie ciekłego azotu, ultra-niska temperatura prowadzi do martwicy tkanek. Dobrze jest oczyścić ten sposób edukacji z szeroką bazą. Czas działania azotu dobiera specjalista (1-5 minut). Po moxibustionie powstaje oparzenie, które goi się średnio przez 10 dni.
Laserowe usuwanie	Najnowocześniejsze i najdelikatniejsze podejście do usuwania narośli w widocznych miejscach, takich jak szyja. Ma najbardziej pozytywne recenzje. Za pomocą światłowodu od 5 s do 3 min w trybie ciągłym działają na ogniskowanie. Okres gojenia jest znacznie krótszy niż innymi metodami (5-7 dni). Technika wiąże się z minimalnym urazem otaczających tkanek ze względu na dużą precyzję działania.
Klasyczne usunięcie chirurgiczne (wycięcie skalpelem)	Stosowany niezwykle rzadko, tylko przy dużych zmianach lub przy podejrzeniu złośliwości. Powodem jest to, że zmiany są często mnogie, rozsiane wokół szyi i zbyt małe do wycięcia, dodatkowo po wycięciu chirurgicznym mogą pozostać blizny, które same w sobie tworzą defekt kosmetyczny.