Brodawczaki szyi są jednym z objawów choroby zakaźnej wywoływanej przez wirusa brodawczaka ludzkiego. Odnosi się do łagodnych form skóry.
Przyczyny brodawczaków na szyi
Istnieje jeden etiologiczny powód, dla którego brodawczaki zaczynają rosnąć na szyi lub w jakimkolwiek innym miejscu ludzkiego ciała - zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV), który należy do rodziny Papovaviridae. Istnieje ponad 100 serotypów tego patogennego czynnika, z których każdy jest odpowiedzialny za pojawienie się innego obrazu klinicznego choroby (brodawczaka, kłykciny, brodawki - te pojęcia są synonimami, różne nazwy są związane ze specyfiką lokalizacji na danym obszarze).
Głównymi drogami przenoszenia są kontakty z domem i narządami płciowymi (kłykciny okolicy odbytu). Wirus jest zdolny do penetracji skóry tylko w przypadku mikrouszkodzeń lub otwartych ran, w innych przypadkach nie jest w stanie przejść przez barierę ochronną skóry.
Informacje o patogenach
- Ma wysoki stopień rozprzestrzeniania się niezależnie od płci (jednak częściej ujawnia się u kobiet niż u mężczyzn), wieku czy regionu (według niektórych źródeł 2/3 planety jest zarażone tym wirusem).
- Zawiera dwuniciowy, skręcony pierścień DNA, który jest zdolny do integracji z ludzkim genomem.
- Zakażenie niektórymi szczepami wiąże się z dużym ryzykiem rakotwórczości, zwłaszcza w przypadku trwałego urazu. Brodawczaki szyi są wywoływane przez nieonkogenne szczepy wirusa.
- Wirus przechodzi przez dwa główne etapy procesu podziału. W pierwszym etapie występuje w formie episomalnej (wolnej), aw tym samym okresie następuje główny podział cząsteczki wirusa. Ta faza jest odwracalna (po leczeniu następuje długotrwała remisja). Na drugim - integracyjnym - etapie wirus zostaje wszczepiony do genomu komórki (pierwszy krok w kierunku degeneracji komórki i powstania nowotworu złośliwego). Pierwsza faza jest przejściowa i mija stosunkowo szybko, natomiast druga jest utajona i wyjaśnia istnienie nośników.
- Zaatakowana jest podstawowa warstwa naskórka, w której wirus replikuje. W pozostałych warstwach patogen może przetrwać, ale nie może się dzielić. Zakładając, że wirus znajduje się w listku zarodkowym, gdy rośnie, normalne różnicowanie komórek we wszystkich warstwach tego obszaru jest zakłócone, zwłaszcza na poziomie warstwy kolczastej.
- Ma skłonność do długotrwałego bezobjawowego przenoszenia w organizmie (od kilku miesięcy do roku). Rzadko można zidentyfikować konkretny moment infekcji - to jest powód, dla którego leczenie rozpoczyna się w okresie intensywnych objawów klinicznych, a nie przy pierwszych niejasnych objawach.
- Aby zapobiec infekcjom, stosuje się szczepionki dwu- i czterowalentne, które są szczególnie skuteczne przeciwko najbardziej onkogennym szczepom 16 i 18.
Czynniki predysponujące
- Brak higieny. Ponieważ wirus jest w stanie utrzymać żywotną aktywność w środowisku zewnętrznym przez długi czas, podczas odwiedzania miejsc publicznych (basen, łaźnia, siłownia) należy uważnie przestrzegać zasad higieny osobistej.
- Urazowe uszkodzenia skóry. Aby wirus mógł wniknąć, wystarczą mikropęknięcia lub zadrapania na skórze (np. Spowodowane pocieraniem szyi kołnierzem koszuli).
- Upośledzona funkcja układu odpornościowego. W przypadku niedoborów odporności o dowolnej genezie powstają sprzyjające warunki do rozwoju wszelkich infekcji. Na przykład częste przeziębienia i choroby zakaźne prowadzą do osłabienia układu odpornościowego i pojawienia się brodawczaków na skórze.
- Samozakażenie podczas drapania skóry.
- Systematyczne zaburzenie trybu życia (stres, brak aktywności fizycznej, niewłaściwa dieta). Czynniki te wpływają na pracę wszystkich procesów metabolicznych w organizmie i prowadzą do obniżenia funkcji barierowej skóry.
- Czynniki środowiskowe wpływające na obniżenie odporności organizmu (hipotermia, nadmierna ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe).
Zewnętrzne objawy choroby
Brodawki szyjki macicy na zdjęciu wyglądają tak:
- Narost najczęściej zlokalizowany jest na szerokiej podstawie i wystaje znacznie ponad powierzchnię skóry. Rzadziej podstawa brodawczaka jest reprezentowana przez cienką nogę (w tym przypadku formacja przyjmuje pozycję wiszącą). W drugiej opcji ryzyko kontuzji jest znacznie większe.
- Granice edukacji są równe i wyraźne.
- Kolor nie różni się od otaczającej skóry. W rzadkich przypadkach może być nieco jaśniejszy lub ciemniejszy niż sąsiednie tkanki.
- Powierzchnia jest często równa, gładka. Czasami na szczycie brodawczaka możliwe są narośla, co powoduje żebrowanie jego powierzchni.
- Średnica jest bardzo zróżnicowana - od 1-3 mm do kilku centymetrów (częściej występują brodawczaki o małej średnicy).
- Umiejscowienie na dowolnym obszarze szyi (tył, bok przód). Czasami zaangażowana jest twarz.
Z reguły wzdłuż fałdów skórnych zlokalizowanych jest wiele zmian.
W bardzo rzadkich przypadkach brodawczaki na szyi mogą stać się złośliwe, to znaczy przerodzić się w guz skóry. Może to nastąpić w wyniku zakażenia onkogennym szczepem HPV.
Oznaki, które mogą wskazywać na złośliwą transformację, są następujące:
- zmiana koloru i niejednorodność (polimorfizm);
- zmiana granic (rozmycie, utrata definicji);
- pojawienie się asymetrii (podczas rysowania linii przez warunkowy środek formacji nie można uzyskać dwóch równych połówek);
- intensywny wzrost;
- krwawienie lub owrzodzenie (objaw niespecyficzny, ponieważ jest również charakterystyczny dla prostego uszkodzenia nowotworu);
- swędzenie, pieczenie, łuszczenie; Powstają
- dropouty (małe formacje potomne wokół centralnej).
Pojawienie się takich objawów niekoniecznie musi oznaczać degenerację brodawczaka, ale oznacza, że należy skonsultować się z lekarzem i poddać się diagnostyce różnicowej, aby dowiedzieć się, czy mówimy o pospolitym zapalonym pieprzyku, czy o raku skóry.
Jak pozbyć się brodawczaków na szyi
Leczenie brodawczaków na szyi przeprowadza się tylko w sposób złożony, z jednoczesnym wpływem na patologiczne ognisko na skórze i na sam patogen we krwi.
Istnieje kilka sposobów walki:
Metoda |
Opis |
Leki |
Zastosowanie cytostatyków, immunomodulatorów ma na celu zahamowanie replikacji czynnika wirusowego w dotkniętym obszarze i zmniejszenie jego stężenia we krwi. Niektóre leki (keratolityki) są stosowane miejscowo bezpośrednio w celu zniszczenia wzrostu skóry (kauteryzacji i martwicy tkanek). |
Metody fizyczne |
Kriodestrukcja, laseroterapia, elektrokoagulacja. Mają na celu pozbycie się brodawczaków na szyi i innych częściach ciała. Metody te pozwalają przywrócić estetyczny wygląd otwartych przestrzeni i usunąć rezerwuar wirusa - sam nowotwór skóry, ale nie usuwają całkowicie wirusa z organizmu. |
Terapia skojarzona |
Łączy dwie poprzednie opcje i dlatego jest najbardziej efektywny. |
Leczenie brodawczaków za pomocą domowych środków ludowych (na przykład sok z glistnika) jest nieskuteczne i często niebezpieczne, w każdym razie warunkiem wstępnym jest konsultacja z lekarzem.
Fizyczne metody niszczenia
Istnieje możliwość efektywnej redukcji formacji przy użyciu następujących metod fizycznych:
Metoda |
Opis |
Lokalne działanie z roztworami stężonych kwasów |
1, 5% roztwór chloropropionianu cynku w 50% kwasie 2-chloropropionowym, mieszaninie kwasu azotowego, octowego, szczawiowego, mlekowego, trójwodzianu azotanu miedzi itp. Zabieg wykonywany jest ambulatoryjnie przez lekarza specjalistę (dermatologa, kosmetologa) zgodnie z zasadami chirurgii. . . Środek nakłada się punktowo szpatułką, aż kolor formacji zmieni się na jaśniejszy (jak tylko to nastąpi, dalsze nakładanie należy natychmiast przerwać). Aby uzyskać całkowite wyleczenie brodawczaka, należy średnio wykonać 1-2 zabiegi. |
Elektrokoagulacja |
Specjalnym nożem elektrycznym dokonuje się punktowego wycięcia formacji bez wpływu na leżące pod nią tkanki (wpływ na zdrowe komórki skóry jest minimalny). Metoda jest najwygodniejsza, gdy formacja ma długą łodygę i mały rozmiar. |
Kriodestrukcja |
Ognisko jest wystawione na działanie ciekłego azotu, ultra-niska temperatura prowadzi do martwicy tkanek. Dobrze jest oczyścić ten sposób edukacji z szeroką bazą. Czas działania azotu dobiera specjalista (1-5 minut). Po moxibustionie powstaje oparzenie, które goi się średnio przez 10 dni. |
Laserowe usuwanie |
Najnowocześniejsze i najdelikatniejsze podejście do usuwania narośli w widocznych miejscach, takich jak szyja. Ma najbardziej pozytywne recenzje. Za pomocą światłowodu od 5 s do 3 min w trybie ciągłym działają na ogniskowanie. Okres gojenia jest znacznie krótszy niż innymi metodami (5-7 dni). Technika wiąże się z minimalnym urazem otaczających tkanek ze względu na dużą precyzję działania. |
Klasyczne usunięcie chirurgiczne (wycięcie skalpelem) |
Stosowany niezwykle rzadko, tylko przy dużych zmianach lub przy podejrzeniu złośliwości. Powodem jest to, że zmiany są często mnogie, rozsiane wokół szyi i zbyt małe do wycięcia, dodatkowo po wycięciu chirurgicznym mogą pozostać blizny, które same w sobie tworzą defekt kosmetyczny. |