Leczenie wirusa brodawczaka

leczenie wirusa brodawczaka

Leczenie wirusa brodawczaka to złożona technika usuwania objawów infekcji, jej przyczyn, metodami chirurgicznymi i leczniczymi. Łagodne nowotwory - brodawczaki - mogą występować na różnych częściach ciała lub błonach śluzowych. Najczęściej takie formacje są nieszkodliwe, ale zdarzają się sytuacje, w których ich usunięcie jest konieczne, aby zapobiec zwyrodnieniu formacji do guza onkologicznego. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe leczenie HPV, przestrzeganie wszystkich zaleceń tradycyjnej medycyny.

Terapia lekowa

Całkowite wyleczenie wirusa brodawczaka w krótkim czasie nie jest możliwe. Aby rozwiązać problem, ważne jest stosowanie leków przeciwwirusowych i immunomodulujących, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się choroby i złośliwości powstałych formacji. Wszystkie leki w postaci tabletek, zastrzyków lub czopków są przepisywane pacjentom po rozpoznaniu.

Do leczenia wirusa brodawczaka stosuje się leki z grupy immunostymulantów, leki przeciwwirusowe, homeopatyczne, leki niszczące nowotwory oraz leki cytotoksyczne. Pierwsze 3 grupy leków mogą mieć różne formy (tabletki, zastrzyki itp. ) I służą do zwalczania przyczyny choroby, a ostatnie 2 grupy służą do stopniowego usuwania utworzonych formacji.

Celem stosowania immunostymulantów jest wzmocnienie i aktywacja funkcji ochronnych organizmu, sprzyjanie syntezie przeciwciał, które będą zwalczać wirusy i infekcje. Jeśli używasz immunostymulantów w połączeniu z lekami przeciwwirusowymi, efekt tych ostatnich będzie wielokrotnie wyższy.

Skuteczność immunomodulatorów stosowanych w leczeniu HPV będzie zależała od indywidualnych reakcji organizmu pacjenta i kompleksu leczenia, którego są częścią. Ale w większości przypadków, przy wyraźnej klinice wirusa brodawczaka i stosowaniu immunomodulatorów, choroba staje się regresywna i może nawet całkowicie zniknąć.

Leki stosowane w leczeniu HPV
Aktywny składnik Grupa farmaceutyczna
Tauryna, benzokaina, interferon Środki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze. Leki przeciwwirusowe. Interferony
Interferon Środki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze. Leki przeciwwirusowe. Interferony
Sok z Echinacea purpurea Leki poprawiające procesy odpornościowe. Leki stymulujące procesy odpornościowe
Przeciwciała oczyszczone przez powinowactwo do ludzkiego interferonu gamma Leki homeopatyczne
Liofilizowany lizat bakteryjny: Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella ozaenae, Staphylococcus aureus, Streptococcus viridans, Streptococcus pyogenes, Moraxella catarrhalis. Leki poprawiające procesy odpornościowe. Leki stymulujące procesy odpornościowe
Oczyszczone przeciwciała przeciwko ludzkiemu powinowactwu do interferonu gamma, oczyszczone na podstawie powinowactwa do histaminy, oczyszczone na podstawie powinowactwa do CD4 Przeciwwirusowe, przeciwhistaminowe
Dezoksyrybonukleinian sodu Leki poprawiające procesy odpornościowe. Leki stymulujące procesy odpornościowe
Ludzki interferon gamma (rekombinowany) Środki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze. Leki przeciwwirusowe. Interferony
Mieszanina lizatów bakteryjnych (Streptococcus pneumoniae, typ I + Streptococcus pneumoniae, typ II + Streptococcus pneumoniae, typ III + Streptococcus pneumoniae, typ V + Streptococcus pneumoniae, typ VIII + Streptococcus pneumoniae, typ XII + HaemtdophzilusInne immunomodulatory
Metylofenoksyoctan oksyetyloamoniowy Leki poprawiające procesy odpornościowe. Leki stymulujące procesy odpornościowe
Inozyny pranobex (inosiplex) Środki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze. Leki przeciwwirusowe.

Leki przeciwwirusowe z innych grup

Polyoxidonium Leki poprawiające procesy odpornościowe. Leki stymulujące procesy odpornościowe
Kwas lukrecjowy aktywowany Środki przeciwbakteryjne i przeciwpasożytnicze.

Leki przeciwwirusowe.

Leki przeciwwirusowe z innych grup

Usuwanie brodawczaków metodami chirurgicznymi

Czy mogę odwołać się do usunięcia

czy można usunąć brodawczaki

Niektóre brodawczaki, które pojawiają się na ciele, nie powodują żadnych niedogodności dla człowieka, podczas gdy inne mogą rosnąć, tworząc zarówno defekty kosmetyczne, jak i niedogodności fizyczne. W przypadku dyskomfortu związanego z brodawczakiem zawsze usuwa się go, ale czy warto usuwać formacje, jeśli ich wygląd nie powoduje żadnych niedogodności, musisz zrozumieć każdy przypadek.

Kauteryzacja ciekłym azotem

Obecnie najbardziej akceptowalnym sposobem eliminacji brodawczaków jest wypalanie ich ciekłym azotem lub kriodestrukcja. Technika ta może być wykonywana sprzętowo przy użyciu kriosond lub ręcznie, co jest najczęściej praktykowane w gabinetach kosmetycznych.

Aby skorzystać z techniki kriodestrukcji sprzętowej, wymagany jest specjalny sprzęt.

Kriodestrukcja przebiega w następujących etapach:

  1. Na etapie przygotowawczym, u pacjentów z niskim progiem bólu lub z dużym obszarem wzrostu brodawczaka, strefa ekspozycji na azot jest znieczulana roztworem znieczulenia miejscowego. W pozostałych przypadkach pacjentom zaleca się doustne przyjmowanie leków przeciwbólowych na 1 godzinę przed zabiegiem.
  2. Na etapie bezpośredniego zamrażania lub kriodestrukcji na okolicę brodawczaka aplikuje się ciekły azot. W tym przypadku okres ważności 1 punktu to tylko kilka sekund, więc w ciągu 5 minut można zamrozić do 40 brodawczaków na ciele. Przed kriochirurgią pacjent jest ostrzegany o możliwym uczuciu mrowienia w miejscu podania azotu w czasie zamrażania.
  3. Na ostatnim etapie obszar skóry poddany zabiegowi ciekłym azotem jest dezynfekowany środkami dezynfekującymi.
potrzeba kriodestrukcji

Potrzeba kriodestrukcji w każdym przypadku jest określana przez lekarza prowadzącego. Jeśli pacjent ma ryzyko zwyrodnienia brodawczaka do postaci złośliwej, należy go usunąć. Czynniki, które wpływają na potrzebę kriodestrukcji to:

  • mechaniczne uszkodzenie nowotworu;
  • obniżony poziom odporności pacjenta;
  • stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych;
  • złe nawyki pacjenta;
  • lokalizacja narośli w miejscach, które są regularnie uszkadzane w procesie życia.

Kriodestrukcja wskazana jest również w przypadku dyskomfortu estetycznego i fizycznego pacjenta spowodowanego obecnością brodawczaka na ciele.

Głównymi przeciwwskazaniami do stosowania metody kriodestrukcji są ostre infekcje organizmu pacjenta, procesy zapalne narządów wewnętrznych, atypowe typy nowotworów, patologiczna nietolerancja zimna. Możliwymi powikłaniami po usunięciu brodawek ciekłym azotem mogą być blizny i pigmentacja tkanek w miejscu aplikacji kriosond.

Maści i balsamy

W aptekach można dziś kupić wiele specjalnych płynów i maści do usuwania brodawczaków z najbardziej delikatnych obszarów skóry.

Maści do kauteryzacji edukacji należy stosować tylko przy kompleksowej terapii wirusa, którą należy przeprowadzać za pomocą tabletkowych immunomodulatorów i środków przeciwwirusowych.

Multiwitaminy, które poprawią stan układu odpornościowego i jego gotowość do produkcji ochronnych przeciwciał przeciwko wirusowi, nie będą w tym przypadku przeszkadzać.

maści brodawczaków

Najbardziej dostępną maścią, która może zwalczyć brodawczaka, jest maść zawierająca kwas salicylowy, który działa keralotycznie, bakteriobójczo i regenerująco na dotkniętą tkankę. Środek nakłada się punktowo na dotknięty obszar, bez wpływu na zdrowe otaczające tkanki, które można nim poparzyć.

W każdej aptece można również znaleźć gotowe rozwiązania do usuwania brodawczaków. Przy pomocy takich rozwiązań konieczne będzie wykonanie balsamów, które doprowadzą do śmierci patogennej mikroflory w okolicy skóry i wyeliminowania brodawczaka.

Metoda chirurgiczna

Chirurgiczne usunięcie narośli odnosi się do fizycznego usunięcia brodawczaków skalpelem.

Operacja usunięcia jest wskazana przez lekarzy, jeśli rozmiar guza przekracza 3 centymetry średnicy.

Podczas manipulacji chirurg najpierw dezynfekuje okolicę narośla i sam wzrost przy pomocy środków dezynfekujących, następnie wykonuje manipulacje w znieczuleniu miejscowym i przystępuje do bezpośredniego wycięcia nowotworu. Po usunięciu brodawczaka należy go przesłać do badania histologicznego w celu określenia onkologicznego charakteru jego komórek. 2 tygodnie po operacji rana pod usuniętą brodawką jest całkowicie zaciśnięta i zagojona.

Główne wskazania do operacji brodawczaka to:

  • duże formacje, ich głębokie i płaskie widoki;
  • potrzeba pilnej eliminacji brodawczaka;
  • złośliwość brodawczaka;
  • niedopuszczalność innych metod usuwania edukacji.

Główne zalety klasycznego wycięcia brodawczaków to całkowita eliminacja problemu w 1 operacji, niskie prawdopodobieństwo nawrotu w tym przypadku, bezpieczeństwo manipulacji, brak dużej listy przeciwwskazań do zabiegu oraz akceptowalna cena dla większości pacjentów.

Wśród wad chirurgicznego usunięcia brodawczaków można zwrócić uwagę na pojawienie się blizny w miejscu wycięcia, a niekiedy bliznę keloidową, długi okres rehabilitacji pooperacyjnej, odmowę ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe oraz inwazyjność zabiegu. Rzadko mogą również wystąpić powikłania operacji w postaci zaczerwienienia, swędzenia, blizn w miejscu wycięcia i wzrostu temperatury ciała.

Usuwanie lasera

laserowe usuwanie brodawczaków

Złotym standardem współczesnej medycyny w usuwaniu nowotworów jest laserowe usuwanie brodawczaków. Jeszcze do niedawna usuwanie brodawczaków pozostawionych po bliznach, ale dziś technika laserowa pozwala zachować piękno skóry bez widocznych zmian.

Podstawą laseroterapii brodawczaków jest waporyzacja, czyli zdolność wiązki do kauteryzacji tkanki i odparowania życiodajnej wilgoci z jej powierzchni. Urządzenia pozwalają na dozowanie czasu i intensywności ekspozycji na promienie na skórze w zależności od charakteru nowotworu.

Sama procedura usuwania lasera przebiega w kilku etapach:

  • najpierw lekarz wykonuje dermatoskopię i określa rodzaj lasera, który ma być użyty;
  • miejsce narażenia jest leczone środkami miejscowo znieczulającymi;
  • sesja usuwania lasera
  • trwa kilka minut;
  • po zakończeniu zabiegu miejsce narażenia dezynfekuje się i nakłada na nie sterylny bandaż, jeśli możliwy jest kontakt z odzieżą w tym obszarze;
  • pacjent poza gabinetem zajmuje się rehabilitacją ran.

Po laserowym usunięciu brodawczaków pacjentom nie wolno opalać się, odwiedzać basenów i ośrodków spa, kąpać się ani używać jakichkolwiek kosmetyków w okolicy blizny.

Te ograniczenia są tymczasowe i są negocjowane przez specjalistę i pacjenta przed opuszczeniem szpitala.

Usunięcie lasera ma szereg przeciwwskazań, zarówno względnych, jak i bezwzględnych, określonych w każdym przypadku. Najczęściej technika ta nie jest przeznaczona dla cukrzycy, obecności opryszczki, gorączki, grypy i ostrych wirusowych infekcji dróg oddechowych, chorób narządów krwiotwórczych.

Tradycyjne metody

Zioła

zioła do leczenia brodawczaków

Od czasów starożytnych, używając różnych naparów ziołowych, uzdrowiciele niszczyli wszystkie objawy brodawczakowatości. Wiele receptur przetrwało do dnia dzisiejszego, ponieważ uderza ich skutecznością i brakiem negatywnego wpływu na organizm.

Popularnym środkiem ludowym na HPV jest nalewka z piołunu. Za jego pomocą możesz pozbyć się formacji na całej powierzchni ciała. Najważniejsze jest, aby dokładnie wiedzieć, kiedy i jak zbierać zioło na lek.

Wormwood należy zbierać w określony sposób. Najbardziej przydatne w tym zioła są liście i kwiaty, ale gruba łodyga nie nadaje się do nalewki. Rzadziej ze względów medycznych zaleca się usunięcie korzenia piołunu z ziemi. Wszystkie zebrane części roślin są myte i układane na płaskiej powierzchni w celu wysuszenia. Podczas procesu suszenia trawę należy okresowo przewracać, aby nie wyschła. Gotowe suszone zioło jest przechowywane w suchym szklanym słoju z szczelną pokrywką.

Przygotowana nalewka na brodawczaki piołunu nie tylko pozbędzie się tego problemu, ale także wyeliminuje chorobotwórczą mikroflorę, a także będzie miała korzystny wpływ na ludzki żołądek.

Przebieg przyjmowania nalewki na brodawczakowatość trwa co najmniej 2 tygodnie, po których następuje przerwa w leczeniu. Każdą z możliwych nalewek przyjmuje się doustnie 5 kropli do 6 razy dziennie.

Nalewka z piołunu może być przygotowana w oleju, alkoholu lub koniaku. Do nalewki olejowej potrzebujesz 25 gramów nasion piołunu i 0, 5 szklanki oliwy z oliwek. Nasiona kruszy się w młynku do kawy i umieszcza w szklanym pojemniku oparzonym wrzącą wodą. Na wierzch zalać oliwą z oliwek, wszystko wymieszać i przykryć szczelną pokrywką. Mieszaninę podaje się przez trzy dni w chłodnym miejscu, filtruje i jest gotowa do użycia.

Nalewka alkoholowa przygotowywana jest ze 100 gram proszku piołunu na bazie liści roślin rozgniatanych w blenderze i 0, 5 litra wódki. Wszystko jest mieszane i parzone w szkle przez 10-14 dni, następnie filtrowane i używane zgodnie z zaleceniami. Nalewkę należy przechowywać w lodówce.

Aby przygotować nalewkę z piołunu na koniak, będziesz potrzebować 50 gramów posiekanego korzenia rośliny i szklankę koniaku. Składniki miesza się i przesyła do łaźni wodnej w celu odparowania przez 30 minut. Następnie produkt jest filtrowany i wysyłany w ciemne miejsce na 5 dni.

Również do leczenia brodawczaków można przygotować napar ziołowy, na który zmieszane są w równych proporcjach skrzyp polny, melisa, korzenie mniszka lekarskiego, babka lancetowata i pokrzywa (po 1 łyżeczce). Mieszankę kruszy się, a następnie 3 łyżki ziół wlewa się do litra wrzącej wody i gotuje przez 10 minut na małym ogniu. Po usunięciu infuzji z ognia należy nalegać na kilka godzin.

Gotową nalewkę używamy przed posiłkami na ¼ szklanki przez 7 dni. Narzędzie wzmacnia układ odpornościowy, co z kolei sprzyja samoabsorpcji brodawczaków.

Soda do leczenia

soda do leczenia brodawczaków

Soda oczyszczona jest od dawna stosowana w leczeniu wielu problemów skórnych w domu, w tym brodawczaków. Cechą sody jest jej zdolność do alkalizowania kwaśnego środowiska, co prowokuje wzmocnienie odporności, eliminację toksyn, stwarza niekorzystne warunki dla bakterii i drobnoustrojów chorobotwórczych. W rezultacie wirusy w organizmie przestają się namnażać i umierają. Znane jest również działanie antyseptyczne i dezynfekujące sody, która jest również przydatna w leczeniu brodawczaków. Soda jest w stanie zmiękczyć tkanki, wyeliminować objawy wirusa i jego manifestację - edukację. Sodę do leczenia HPV stosuje się wewnętrznie, w postaci inhalacji i miejscowych balsamów.

Aby zapobiec złośliwości nowotworu i zwyrodnieniu nowotworu w nowotwór, niektórzy tradycyjni uzdrowiciele sugerują picie roztworu sody w mleku. Przygotowuje się go z 1 szklanki ciepłego przegotowanego mleka i ¼ łyżeczki sody oczyszczonej. Roztwór stosuje się trzy razy dziennie, przy każdym kolejnym spożyciu udział masowy sody nieznacznie wzrasta, aż jej stężenie w mleku osiągnie 1 łyżkę stołową. Jednak picie roztworu sody mlecznej nie jest dozwolone dla osób z patologiami przewodu żołądkowo-jelitowego.

Przed zastosowaniem tego przepisu najlepiej skonsultować się z lekarzem.

Inhalacje sody oczyszczonej są odpowiednie jako delikatniejsza technika immunostymulacyjna. Do inhalacji należy zagotować 1 litr wody, dodać 3 łyżeczki sody do wrzącej wody, zamieszać, pochylić się nad patelnią, założyć ręcznik na głowę, aby nie wydostawała się para i wdychać opary sody, aż woda ostygnie. Inhalacje przeprowadza się kilka razy dziennie przez 5 dni.

Mydło do prania

Mydło do prania działa wysuszająco na skórę - wyciąga z niej wilgoć, prowadzi do wysuszenia i stopniowej śmierci komórek. Ta właściwość jest bardzo przydatna podczas usuwania brodawczaków w domu. To wilgoć wewnątrz komórek nowotworu przyczynia się do jego żywotnej aktywności, a jeśli przestanie płynąć, brodawka wyschnie i zniknie.

Najczęstszą metodą leczenia brodawczaków mydłem do prania jest nocna aplikacja w okolicy nowotworu. Po kąpieli obszar z brodawczakiem jest nawilżany i obficie wcierany mydłem do prania, nie uszkadzając przy tym narostu.

Po nałożeniu grubej warstwy mydła należy poczekać, aż wyschnie i można iść spać. Rano mydło zmywa się zwykłą wodą, a wieczorem procedurę powtarza się.

Specyfika leczenia kobiet

Uszkodzenie wewnętrznych i zewnętrznych narządów płciowych

jak leczyć brodawczaki u kobiet

We współczesnej medycynie terapia brodawczakowatości u kobiet prowadzona jest różnymi metodami, ale nadal nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie wirusa HPV z organizmu. Dlatego każde leczenie ma na celu indywidualną eliminację klinicznych objawów choroby.

W leczeniu HPV wewnętrznych i zewnętrznych narządów płciowych kobiet istnieje wiele podobieństw. Jedyna różnica polega na tym, że w przypadku wykrycia nowotworów na zewnętrznych narządach płciowych specjaliści mogą przepisać leki immunomodulujące jednego kierunku, a HPV na wewnętrzne narządy płciowe (błony śluzowe) stosuje się silniejsze leki, które zapobiegają rozwojowi onkopatologii.

Leczenie brodawczakowatości narządów płciowych u kobiet można przeprowadzić metodami destrukcyjnymi i terapeutycznymi. Niezbędną metodę musi wybrać specjalista w każdym konkretnym przypadku.

Brodawki wewnątrzprzewodowe

Ze względu na to, że brodawczaki wewnątrzprzewodowe są klasyfikowane przez ekspertów jako stany przedrakowe gruczołów sutkowych, cechą ich leczenia jest stosowanie wyłącznie metod chirurgicznych. W przypadku gruczolaka brodawkowatego chirurdzy wykonują sektorową resekcję gruczołów sutkowych, usuwając tkanki zmodyfikowanymi przewodami. Taka operacja wykonywana jest poprzez nacięcie okołootoczkowe, co pozwala w przyszłości zachować zarówno kształt, jak i rozmiar piersi bez stosowania mammoplastyki.

Jeśli u kobiety zdiagnozowano raka brodawkowatego wewnątrzprzewodowego, w ramach leczenia stosuje się radykalną mastektomię.

Aby zapobiegać onkologii gruczołu mlekowego, lekarze zalecają regularne badania mammologiczne, leczenie mastopatii we wczesnych stadiach, zwracanie szczególnej uwagi na patologie dyshormonalne i zapalne w okolicy żeńskich narządów płciowych.

Zabieg dla mężczyzn

leczenie brodawczaka u mężczyzn

Leczenie HPV z objawami na męskich narządach płciowych przeprowadza się za pomocą leków i środków chirurgicznych. W tym przypadku terapia lekowa ma na celu stłumienie wirusa, wprowadzenie go w stan anabiotyczny i wzmocnienie układu odpornościowego.

Nawet małe brodawczaki na męskich genitaliach nie znikają same, więc zwykle usuwa się je chirurgicznie:

  • przez elektrokoagulację przy użyciu prądu elektrycznego;
  • przez zamrażanie ciekłym azotem - kriodestrukcja;
  • za pomocą lasera;
  • metodą radiochirurgii - metoda bezkontaktowa polegająca na ekspozycji na fale radiowe o określonej częstotliwości;
  • metodą kauteryzacji specjalnymi roztworami chemicznymi;
  • konwencjonalne wycięcie chirurgiczne skalpelem;
  • używając maści, które mogą usuwać nagromadzenia.

Sposób usuwania brodawczaków na męskich narządach płciowych dobierany jest indywidualnie, w zależności od charakteru przebiegu zakażenia. Wszystkie powyższe metody niszczenia są uznawane przez lekarzy za niezawodne i można je przeprowadzić bez użycia znieczulenia ogólnego.

Co zrobić, jeśli brodawczak jest uszkodzony

W przypadku uszkodzenia powierzchni brodawczaka w dotkniętych tkankach może rozpocząć się proces zapalny. Na zewnątrz przejawi się to zmianą koloru wzrostu, obrzęku, zaczerwienienia, pieczenia i swędzenia formacji. Z rany zaczyna wyciekać posoka zmieszana z ropą lub płynem surowiczym o nieprzyjemnym zapachu. Jeśli stan odporności jest w zadowalającym stanie, wkrótce miejsce rozdarcia wyschnie i nie będzie żadnych odchyleń. Jednak w przeciwnym razie istnieje ryzyko złośliwego guza.

Poważny uraz (oparzenie, drapanie, drapanie) może spowodować rozprzestrzenianie się wirusa HPV na sąsiednie tkanki i wzrost nowych zmian. Taki proces ma jeszcze większe predyspozycje do degeneracji onkologicznej.

Jeśli mimo to brodawczak zostanie zraniony, konieczne jest szybkie nałożenie jałowego wacika z bandaża lub waty, który został wcześniej zwilżony 3% roztworem nadtlenku wodoru i utrzymywanie tej aplikacji przez co najmniej 10-15 minut. Po zatrzymaniu krwi ranę leczy się alkoholem, aby zdezynfekować powierzchnię skóry i zapobiec przedostawaniu się infekcji i grzyba do rany. W przypadku braku alkoholu dezynfekcję przeprowadza się za pomocą jodu lub brylantowej zieleni, chociaż fundusze te w przyszłości będą zakłócać monitorowanie stanu rany.

W przypadku znacznego krwawienia z powodu uszkodzenia brodawczaka rozpoznaje się uraz naczyniaka - rozrost naczyń krwionośnych o łagodnym charakterze. Uszkodzenie naczyniaka nie jest niebezpieczne, w wyniku takiej patologii onkologia się nie rozwija.

Dokąd udać się w przypadku choroby

Jeśli na pierwszym etapie na skórze zauważysz różne formacje, musisz udać się do dermatologa. Lekarz ten przeprowadzi niezbędną diagnostykę, ustali rodzaj wirusa i określi dalsze działania pacjenta.

Najczęściej dermatolodzy uważają, że im wcześniej usunie się brodawczaka, tym mniejsze ryzyko wystąpienia groźnych konsekwencji, ale wszystko jest indywidualne. Dermatolog poinformuje pacjenta, który specjalista będzie musiał wykonać usunięcie i jaką technikę w tym konkretnym przypadku lepiej wybrać. Lekarz ustali również dalszy schemat leczenia, po którym będzie można już udać się na konsultację do chirurga.

W przypadku wystąpienia brodawczaków w okolicy narządów płciowych należy zasięgnąć porady dermatologa. Jeśli formacje są zlokalizowane w odbycie, proktolog zajmie się leczeniem takiej patologii. W przypadku brodawczaków na błonach śluzowych narządów laryngologicznych lub jamy ustnej pacjent kierowany jest do otolaryngologa. Brodawczaki narządów płciowych u mężczyzn leczy urolog lub dermatolog, au kobiet ginekolog.